Μαρτυρία του κ. Διαμαντή Κουτσουμπή – πρώην μαθητή και Δασκάλου του σχολείου μας!
Το σχολείο είναι για όλους μας ένας τόπος γεμάτος μνήμες, εικόνες, συναισθήματα και ιστορίες. Ο κ. Διαμαντής Κουτσουμπής, πρώην μαθητής και αργότερα δάσκαλος του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αιγίου, μοιράστηκε μαζί μας πολύτιμες αναμνήσεις από τις δεκαετίες που συνδέθηκε με το Σχολείο μας.
Το 3° Δημοτικό Σχολείο Αιγίου ιδρύθηκε το έτος 1901 ως τετρατάξιο και στεγάστηκε σε διόροφο κτίριο, ιδιοκτησίας Δήμου Σιαβελή, στην οδό Δεσποτοπούλων, στο Αίγιο.
Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, το 1950, το 3ο Δημοτικό Σχολείο Αιγίου λειτούργησε ως εξατάξιο και εξαθέσιο, συστεγαζόμενο με το 2ο Δημοτικό Σχολείο στο διδακτήριο της συμβολής των οδών Ρωμανιώλη και Βασ. Κωνσταντίνου.
Η συστέγαση αυτή συνεχίστηκε για αρκετές δεκαετίες, όπως επιβεβαιώνεται και από τη μαρτυρία του κ. Κουτσουμπή, ο οποίος φοίτησε εκεί ως μαθητής από το 1964 έως το 1970.
Το 1976 το σχολείο στεγάστηκε σε διόρωφο κτήριο ιδιοκτησίας Ανδρέα Σκίτσα στην οδό Δωδώνης 3 όπου λειτούργησε ως εξαθέσιο. Διέθετε μεγάλο εξωτερικό χώρο που χρησιμοποιούνταν ως προαύλιο. Το 1989 προάχθηκε σε 7/θέσιο. Το 1995 συγχωνεύτηκε σ’ αυτό το καταργηθέν 2/θέσιο 10ο Δημοτικό Σχολείο Αιγίου που είχε έδρα τις εργατικές κατοικίες Αναπαύσεως και προάχθηκε σε 9/θέσιο. Το 1997, με την αριθ. Φ.361.23/115/Δ1/3583/23-5-97 απόφαση του ΥΠΕΠΘ, προάχτηκε σε 10/θέσιο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δάσκαλος, ο κ. Κουτσουμπής θυμάται ότι το διώροφο κτήριο στην οδό Δωδώνης 3 είχε τρεις αίθουσες στον επάνω όροφο και τρεις στον κάτω, ανόμοιες μεταξύ τους. Καθώς οι αίθουσες δεν επαρκούσαν για τη στέγαση όλων των τάξεων, προστέθηκαν σταδιακά τρεις λυόμενες αίθουσες στο προαύλιο.
Οι τουαλέτες βρίσκονταν σε ξεχωριστό σημείο, στην άλλη άκρη της αυλής (διακρίνονται στην παρακάτω εικόνα στο βάθος δεξιά).
Ο κ. Κουτσουμπής μάς απέστειλε τις παραπάνω φωτογραφίες από το παλιό 3ο Δημοτικό, καθώς και δύο μικρά αποσπάσματα από βίντεο που τράβηξε γονέας, στα οποία αποτυπώνεται ο προαύλιος χώρος σε σχολική γιορτή. Το υλικό αυτό αποτελεί πολύτιμο τεκμήριο της ιστορίας του σχολείου μας και μάς ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή – με λιγότερα μέσα, αλλά με πολύ αγάπη για τη μάθηση και το παιδί.
Το 2000 το Σχολείο μεταφέρθηκε στο κτήριο που στεγάζεται και σήμερα. Στην αρχή δεν υπήρχαν δέντρα και οι τοίχοι ήταν άδειοι:
Αργότερα γονέας του Σχολείου με πολύ μεράκι και μαεστρία “έντυσε” το Σχολείο μας με υπέροχες ζωγραφιές! Θαυμάστε το έργο του φρεσκοφτιαγμένο με ζωντανά χρώματα:
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Κουτσουμπή για την πολύτιμη προσφορά του και την αγάπη του για το σχολείο μας! Οι μαρτυρίες αυτές μάς υπενθυμίζουν τη σημασία της μνήμης και της συνέχειας στην εκπαιδευτική μας ιστορία.